
همه پدرها و مادرها می دانند که فرزندانشان شخصیتی (تیپ شناسی) منحصر به فرد دارند و اخلاق و رفتار آنها با یکدیگر متفاوت است.
مثلا اگر شخصیت فرزندتان شبیه شما باشد کار شما راحت تر هست و به خوبی میتوانید ارتباط خوبی با یکدیگر داشته باشید و او را بیشتر درک کنید ولی اگر تیپ شخصیتی او شبیه شما نباشد احساس میکنید رفتارهایش اشتباه است و اگر او را به درستی درک نکنید باعث بروز مشکلات رفتاری در او می شود در صورتی که تیپ شخصیتی او فقط با شما متفاوت است.
بنابراین مدل برخورد و واکنش شما باید متناسب با تیپ شخصیتی او باشد.
اگر شما دو فرزند داشته باشید که یکی از انها ساکت و ارام است و از اتفاقات و کارهایش کوتاه و مختصر صحبت میکند و معمولا داخل اتاقش هست دلیل بر مشکل یا اختلال رفتاری در او نمی باشد به خاطر این است که فرزند شما درونگرا هست و همین طور اگر فرزند دیگر شما به محض اینکه از مدرسه یا کلاس غیردرسی می آید شروع به صحبت کردن در مورد کارها و فعالیت ها میکند نشان میدهد که این فرزند شما برون گرا هست.
نحوه برخورد والدین با فرزندان
اگر شما متوجه تفاوت های شخصیتی هر دو فرزندتان نباشید ممکن است آنها را با هم مقایسه کنید و باعث بروز اختلال رفتاری در آن ها بشوید.
همه ما میدانیم که بعضی از بچه ها درون گرا هستند و بعضی از آنها برون گرا هستند یعنی:
- آن فرزندی که ساکت است و به داخل اتاق میرود از تنهایی و فکر کردن انرژی میگیرد و شخصیت درون گرا دارد.
- فرزند دیگر که در مورد کارهای با شما صحبت میکند همین طور با دیگران بیشتر ارتباط برقرار میکند، از برقراری ارتباط با دیگران انرژی میگیرد و شخصیت برون گرا دارد.
متاسفانه بعضی از والدین براساس ذهنیات قبلی خود فکر می کنند باید با فرزندشان به طور یکسان رفتار کنند و این روش ناعادلانه ای هست در صورتی که:
- باید تفاوت شخصیتی فرزندانتان را بپذیرید.
- آن ها را همان طور که هستند بپذیرید.
- به آن ها احترام بگذارید.
- تا به خوبی استعدادها و توانمندی هایشان را متوجه بشوید.
- تا بتوانند در مراحل زندگیشان پیشرفت کنند و موفق بشوند.
رفتار مناسب با کودک می تواند او را فردی جسور، شجاع و خلاق کند اما اگر رفتار مناسبی با او نداشته باشیم او را ترسو و غیرفعال میکند و کودکانی که با انها به درستی برخورد نمی شود احساس گناه می کنند و زیر بار مسئولیت نمی روند.
متاسفانه برخی والدین کودکان خجالتی و ارام را بیشتر دوست دارند و رفتار کودکان پر جنب و جوش را را نمی پسندند در حالی که بچه ها باید توان ابراز نظرات خود را داشته باشند.
حال والدین به جای دخالت در رفتار کودکان باید روی کارهایشان نظارت داشته باشند چون کودکان مطیع به خاطر اجبار والدین خواسته ها را انجام داده در اینده ممکن است تبدیل به خشم و پرخاشگر شوند.
علت و دلیل خجالتی بودن چیست؟
یکی از مشکلات رفتاری کودکان کم رویی است که چون:
- آن ها آرام هستند والدین به عنوان یک رفتار صحیح و پسندیده یاد می کنند.
- در حالی که کم رویی باعث اختلال و مانعی برای شکوفایی قابلیت ها، خلاقیت ها و مسئولیت ها در انها می شود.
- کودکان کم رو بیشتر به خود توجه می کنند.
- در مواجهه با افراد دچار دلهره و نگرانی میشوند که ممکن است باعث قطع ارتباط با دیگران شود.
والدین باید از روش هایی استفاده کنند که باعث از بین رفتن این موضوع می شود:
- اصلا جلوی فرزند خود نگویند که خجالتی است.
- استعدادهای او را کشف کنند.
- اورا تشویق کنند.
- موقعیت هایی که فرزندشان دچار استرس و دلهره می شود را شناسایی کنند تا دلیلش را بفهمند.
مجموعه دانشگاه کوچک به عنوان بهترین پیش دبستانی در اصفهان با دارا بودن محیطی شاد و علمی، پژوهش های روان شناسی و مشاوره جهت پرورش کودک بر اساس تقویت هوش، آموزش های بازی محور و مناسب در خدمت شما می باشد و هدف مجموعه پرورش کودکانی شاد با هویت تحصیلی موفق است.