آموزش کاربردی نقاشی به کودکان در مقطع پیشدبستانی باید بر اساس خلاقیت، تجربه و لذت باشد، نه به صورت آموزش های رسمی. هدف اصلی، پرورش تخیل و مهارتهای حرکتی کودک است، نه این که انتظار یک نقاشی بینقص از او داشته باشیم.
پس هدف از آموزش نقاشی این نیست که کودکان نقاش بار آورده شوند بلکه هدف آن است که استعدادهای خفته بیدار و آشکار شوند و چشم و گوش کودک نسبت به محیط و طبیعت بازتر شود.
در نقاشی کودکان، محل نقاشی، مرزبندی و نوع رنگ می تواند اطلاعاتی را در مورد شادی ها، اضطراب و ترس ها و عشق کودک ارایه کند. کودک می تواند سخن خود را از طریق این اشیا به ما بدهد ولی نقاشی کودک را نمی توانیم به طور کامل به عنوان شاخص هوش کودک استفاده کنیم چون عوامل زیادی در هوش کودک تاثیر دارند که یکی از انها نقاشی است.
اصول آموزش کاربردی نقاشی
اهمیت به مراحل کار، نه محصول نهایی
با تمرکز بر روی مراحل کار و فرآیندی که کودک انجام می دهد به او نشان دهید که تلاش کودک ارزشمند است به طور مثال از او بپرسید:
از کدام رنگها استفاده کردی؟
چه حس خوبی داشتی وقتی این خطها را میکشیدی؟
استفاده از ابزارهای متنوع
از ابزارهای مختلفی مانند مداد رنگی،گواش، آبرنگ، پاستل، مداد شمعی، خمیربازی و حتی نقاشی با انگشتان دست و پا استفاده کنید که موجب رشد مهارتهای حسی و حرکتی کودک می شود.
ترکیب نقاشی همراه با فعالیتهای دیگر
سعی کنید نقاشی را با داستان، موسیقی یا بازیهای حرکتی ترکیب کنید. برای مثال، بعد از شنیدن یک داستان، از کودکان بخواهید که شخصیتها یا صحنههای آن را نقاشی کنند. این کار به تقویت ارتباط بین حواس مختلف و خلاقیت کودک کمک میکند.
ایدههای عملی برای آموزش نقاشی
- از کودکان بخواهید که در مورد یک موضوع خاص مثل فصلها و حیوانات نقاشی بکشند. این کار به آنها کمک میکند تا افکار خود را سازماندهی کرده و آنها را به صورت بصری بیان کنند.
- به جای قلممو، از برگ، چوب، سنگ، اسفنج یا حتی کف دست و پای کودک برای نقاشی استفاده کنید.
- یک کاغذ بزرگ روی زمین قرار دهید و از چند کودک بخواهید با هم یک نقاشی بزرگ را کامل کنند. این فعالیت به تقویت همکاری و مهارتهای اجتماعی آنها منجر میشود.
برای مثال نقاشی شکل آدم
کودک وقتی که شکل ادمی را می کشد گذشته از هر چیزی شکل خود یا درکی را که از بدن و تمایلاتش دارد بیان می کند. در واقع بین برخی خطوط ترسیم ادمک و خصوصیات روانی و جسمی آن ارتباط مشخصی وجود دارد.
اگر آدمک در مجموع هماهنگ باشد این احتمال است که کودک کاملا سازگار باشد اما اگر ادمک رادر اندازه خیلی کوچک یا در گوشه ای از کاغذ باشد به معنی این است که کودک خود را کم ارزش و از دیگران پایین تر میداند که نشانگر خجالتی بودن اوست.
سر:
معرف مرکز شخصیت، قدرت فکری، هوشی و عامل اصلی بازرسی فشارهای درونی هست. کودکان همیشه سر های بزرگ ترسیم می کنند ولی اگر سر چندان بزرگ باشد نشانگر ان است که کودک من بیش از حد طبیعی هست .
صورت:
چون بسیار اهمیت دارد اغلب تنها کشیده می شود کودکان پرخاشگر جزییات ان را به حد اغراق امیزی بزرگ ترسیم می کنند در حالیکه کودکان خجالتی جزئیات را از نظر می اندازند و فقط دایره صورت را ترسیم می کنند و به ندرت صورت را از نیم رخ می کشند.
چشم ها:
دنیای درون نقاشی و اجتماعی بودن وی را نشان می دهد .کودکان خرد سال چشمها را به حالت های درنده و وحشی می کشند.
دست ها و بازوها:
که در دوران نخست زندگی کودک برای شناخت محیط اطراف چندان به کار می رود و در مرحله بعدی بعنوان پیشرفت کودک من وسازگاری اجتماعی به کار می اید، کودکان ضعیف و درون گرا اغلب برای ادمک پا نمی گذارند یا وی را به حالت نشسته نقاشی می کنند.
بالاتنه:
اگر باریک و لاغر باشد نشانگر این که کودک از اندام خود ناراضی هست و یا از چاق شدن و بزرگ شدن میترسد در موارد دیگر بالاتنه لاغر ممکن است نشانگر ضعف جسمانی واقعی باشد.
هدف نهایی از آموزش نقاشی در پیشدبستانی، لذت از خلق اثر، بیان آزادانه احساسات و پرورش خلاقیت بیحد و مرز کودک است.
مجموعه دانشگاه کوچک به عنوان بهترین پیش دبستانی در اصفهان با دارا بودن محیطی شاد و علمی، با استفاده از پژوهش های روان شناسی و مشاوره جهت پرورش کودک بر اساس تقویت هوش های نه گانه در خدمت شما عزیزان می باشد و هدف این مجموعه پرورش کودکانی شاد با هویت تحصیلی موفق است.
