نقاشی وسیله ای بیانی است که به کودک اجازه می دهد خود را از تنش ها رها کند.این رهایی از دلهره ها و تنش ها هتگامی صورت می گیرد که نقاشی از ناخوداگاه کودک سرچشمه گرفته باشد .بنابرین اگر کودک را وادار کنیم نقاشی هایش را بر اساس تعالیم ما تصیح کند و او را تشویق به کپی کردن از روی مدلهای نقاشی کنیم .اشتباه بزرگی مرتکب شده ایم .شناخت رنگها برای بچه ها ضرورتی است ِاما تحمیل رنگ به انان که کدام رنگ را به کار ببرند ضرورتی ندارد .چرا که کودکان دیر یا زود یاد می گیرند که هر چیز رنگ مخصوص به خود را داراست .کلاس نقاشی کودک باید هماهنگ با روان شناسی کودک باشد .اگر این گونه باشد اموزش نقاشی مفید بوده و به زمینه بسیار خلاقی کودک دست خواهد یافت.

هدف از اموزش نقاشی این نیست که کودکان نقاش بار اورده شوند بلکه هدف ان است که استعدادهای خفته بیدار و اشکار شوند .چشم و گوش کودک نسبت به محیط و طبیعتی که در ان زندگی می کند بازتر شود .در نقاشی کودکان،محل نقاشی، مرزبندی و نوع رنگ می تواند اطلاعاتی را در مورد شادی ها، اضطراب و ترس ها و عشق کودک ارایه کند .کودک می تواند سخن خویش را از طریق این اشیا به ما بدهد .ولی نقاشی کودک را نمی توانیم به طور کامل به عنوان شاخص هوش کودک استفاده کنیم چون عوامل زیادی در هوش کودک تاثیر دارند که یکی از انها نقاشی است. یکی از شیوه های خوب تمرین فکر برای کودکان، نقاشی های ازاد و خیالی است چون کودک بدون اجبار به میل و دلخواه خود فکر می کند و نقاشی می کشد .تحمیل کردن موضوع نقاشی به کودکان درست نیست. کشیدن دیگر تصاویر توسط بزرگترها در دفتر نقاشی کودکان کار درستی نیست زیرا کودک نقاشی خود را با انان مقایسه می کند و فکر می کند که کارش در مقابل انان چیز کم و ضعیفی است .بهترین سن برای شروع اموزش به کودکان از پایان 4 سالگی است ِالبته این موضوع برای همه صدق نمی کند. بعضی امکان ماندن در یک جای مشخص تحت عنوان کلاس به نسبت طولانی را ندارند .اموزش این مورد به کودکان باید به روش غیر مستقیم باشد. یک مربی باید از موسیقی،شعر ،بازی ،قصه استفاده کند و فضایی به وجود اورد تا هنرجوی خردسال خود را با زبان تصویری اشنا سازد نقاشی یک زبان بین المللی (زبانی برای گفتن ناگفته های خود ) است.

هنرمند و کودک وقتی نقاشی میکنند چیزها را چنان که در حقیقت بیرونی وجود دارد نشان نمیدهد  بلکه به گونه ای که آنها در ذهن می بینند و به نظرشان می رسد بیان می کنند و بدین ترتیب چشم انداز دنیای درون خود را نمایان می سازند. درک وفهم نقاشی های کودکان و چیزهای که او میخواهد بیان کند .برای والدین و مربیان بسیار لازم هست آن هم نه فقط به عنوان کنجکاوی خشک وخالی بلکه بدین علت که شناخت ان باعث بهتر شدن روابط بین بزرگسالان و کودکان میشود و به پیشرفت و تکامل کودک کمک شایانی می کند .

شکل آدم :

کودک وقتی که شکل ادمی را می کشد گذشته از هر چیزی شکل خود یا درکی را که از بدن و تمایلاتش دارد بیان می کند.درواقع بین برخی خطوط ادمک نقاشی شده و خصوصیات روانی و جسمی کودک که ان را کشیده ارتباط مشخصی وجود دارد اگرادمک در مجموع هماهنگ باشد احتمال بسیاری وجود دارد که کودک کاملا سازگار باشد .اگر بر عکس ادمک مثلا در اندازه خیلی کوچک یا در گوشه ای از کاغذ کشیده شده باشد به معنی این هست که کودک خود را کم ارزش و از دیگران پایین تر میداند .از این کم بها دادن به خود در چنین نقاشی کودک ادامه پیدا کرده باشد نشانگر خجالتی بودن اوست .کودکانی که خود را بالاتر از بقیه می دانند ادمک هایی با اندازه بزرگ عرف می کنند این نوع نقاشی مخصوص کودکانی هست اختلال دما غی دارند به طور معمول کودکان زود رنج وحساس که همه وقت فکر می کنند مورد ظلم وستم قرار گرفته اند .

سر :

معرف مرکز شخصیت وقدرت فکری وهوشی و عامل اصلی بازرسی فشارهای درونی هست .کودکان همیشه سر های بزرگ ترسیم می کنند ولی اگر سر چندان بزرگ باشد نشانگر ان است که کودک من بیش از حد طبیعی هست .

صورت :

چون بسیار اهمیت دارد اغلب تنها کشیده می شود کودکان پرخاشگر جزییات ان را به حد اغراق امیزی بزرگ ترسیم می کنند در حالیکه کودکان خجالتی جزئیات را از نظر می اندازند و فقط دایره صورت را ترسیم می کنند و به ندرت صورت را از نیم رخ میکشند .

چشم ها :

دنیای درون نقاشی و اجتماعی بودن وی را نشان می دهد .کودکان خرد سال چشمها را به حالت های درنده و وحشی میکشند .

دستها وبازوها :

که در دوران نخست زندگی کودک برای شناخت محیط اطراف چندان به کار می رود و در مرحله بعدی بعنوان پیشرفت کودک من وسازگاری اجتماعی به کار می اید، کودکان ضعیف و درون گرا اغلب برای ادمک پا نمی گذارند یا وی را به حالت نشسته نقاشی می کنند .

بالاتنه :

اگر باریک ولاغر کشیده شود مشخص کننده این هست که کودک از اندام خود ناراضی هست و یا از چاق شدن و بزرگ شدن میترسد در موارد دیگر بالاتنه لاغر ممکن است نشان دهنده ضعف جسمانی واقعی باشد.

مجموعه دانشگاه کوچک به عنوان بهترین پیش دبستانی در اصفهان با دارا بودن محیطی شاد و علمی، با استفاده از پژوهش های روان شناسی و مشاوره جهت پرورش کودک بر اساس تقویت هوش های نه گانه در خدمت شما عزیزان می باشد و هدف این مجموعه پرورش کودکانی شاد با هویت تحصیلی موفق است.